Update!

Al leunend tegen de harde wind liep ik vanochtend over de Zeeuwse dijk en zag ik hoe de golven hard tegen de dijk sloegen. Het zijn vaak op dit soort eenvoudige momenten in mijn leven dat er weer even opnieuw tot me doordringt wie God is voor mij en misschien ook wel voor jou. Zoals de voorbijvarende schepen zich vaak door hevige weersomstandigheden moeten navigeren, zo moeten wij ons ook vaak door hevige omstandigheden heen navigeren. Gepaard met moeite en strijd proberen we om overeind te blijven.

Terwijl ik over de Westerschelde heen keek zag ik op verschillende plaatsen boeien op het water dobberen, staan er op verschillende punten langs het water uitkijktorens en kwam de kustwacht voorbijvaren. Dit is wat God doet. Hij zorgt voor verschillende boeien (ton of baken om ondiepten of de vaargeul aan te wijzen) in ons leven om ons de juiste weg te wijzen, om ons te beschermen als we een verkeerde kant op dreigen te gaan. Hij is als een uitkijktoren, Hij houdt de wacht;

Nee, hij sluimert niet,
hij slaapt niet,
de wachter van Israël.
De HEER is je wachter,
de HEER is de schaduw
aan je rechterhand.

Psalm 121:4-5

Het zijn vaak dit soort beelden die mij doen herinneren aan de goedheid en grootsheid van God. Hij is overal, in alles. Hij herinnert ons er zachtjes aan dat Hij altijd om ons heen is, waar we ook zijn, in welke situatie we ons ook verkeren. Hij is nooit ver weg, het tegendeel zelfs, Hij is IN ons, dus kan Hij niet ver weg zijn. Hoe reageer ik hierop? Door te geloven in en vertrouwen op Hem. Dat Hij mij draagt, dat Hij mijn leven leidt, nu en in de toekomst.

Faith is simply an expression of confidence in his person and character. It is the proper response to the promise or revelation of God. (Visioneering by Andy Stanley)

Terwijl ik nog in Nederland wacht op mijn visum  geloof ik in en vertrouw ik op Hem, dat Hij de weg baant voor mij. En dat doet Hij! Ondanks dat mijn visum er nog niet is, zal ik in januari terugkeren naar Texas voor een aantal maanden. Er vindt dan weer een grote training plaats waarbij mijn werk en hulp nodig is. Ik kijk er naar uit om mijn collega’s weer even face-to-face te zien.

Je vraagt je misschien af wat ik in de tussentijd allemaal aan het doen ben, behalve genieten van de erwtensoep, boerenkool en pepernoten natuurlijk. In samenwerking Staff Development (waar ik nu voor werk) en the Academy werk ik aan een aantal verschillende projecten. Hier een paar van mijn grootste taken op een rijtje;

• Onderzoek doen naar TCK’s (Third Culture Kids) en hun rol binnen onze organisatie. Dit houdt in veel boeken lezen, met andere zendingsorganisaties overleggen, websites uitpluizen etc.
• Het schrijven van een Blog series voor de interne website van Mercy Ships. Het doel is om TCK’s en hun gezinnen onder de aandacht te brengen van ALLE vrijwilligers van Mercy Ships wereldwijd. Ik gebruik hiervoor de informatie die ik tijdens mijn onderzoek ontdekt heb, maar ik werk ook samen met kinderen en tieners om hun persoonlijke ervaringen over het zendingsveld bekend te maken.

• Het aanvullen en professionaliseren van een Transition Journal. Een aantal jaren geleden heb ik een eenvoudig werkboekje samengesteld om de kinderen van de Academy voor te bereiden op de vele veranderingen die ze ieder schooljaar weer (moeten) ondergaan. Er komt veel op deze kids af. Er is mij gevraagd om hier verder mee te gaan en daar heb ik nu mooi de tijd voor 🙂

• Ik vergader twee keer in de week via Skype met mijn directe leidinggevende Pieter du Preez en met Nikki Aldum van the Academy, omdat veel van mijn taken linken aan de school. Het is fijn om op deze afstand toch regelmatig in contact te blijven met elkaar.
• Als nieuwe gezinnen zich aanmelden en het staat vast dat ze zullen gaan werken op het schip dan ben ik aanspreekpunt voor hen als het gaat om gezinszaken. Via de mail en Skype zal ik contact met hen hebben totdat ik hen tijdens een van onze trainingen in Texas zal ontmoeten.
• Het Mercy Ships kantoor in Rotterdam heeft mij recent gevraagd om mee te denken bij een project waar zij op dit moment mee bezig zijn. Zij zijn bezig met het ontwikkelen van een magazine voor kinderen om uit te delen in kerken, clubs etc.

Ondanks dat er dus genoeg te doen is mag ik ook genieten van het lagere werktempo. Ik heb deze langere periode thuis ook mogen gebruiken (en nog) om lichamelijk, geestelijk en emotioneel uit te rusten van de afgelopen vier jaar. Langzaam maar zeker kom ik bij van alle veranderingen en avonturen die op mij zijn afgekomen.

Ik ben echt enorm dankbaar voor mijn grote achterban. Jullie interesse, steun en trouw maken dat ik dit werk kan blijven doen. Woorden schieten tekort! Ik ben blij met jullie allen!!!

X Remy